Stabiliteit van raamwerken met kalkzandsteen invulwanden
Door: B.M. Ng’Andu Msc. en ir. A.Th. Vermeltfoort, TU Eindhoven
In gebouwen met een dragend skelet worden tussen de kolommen vaak gemetselde scheidingswanden toegepast, verder aangeduid als invulwanden. Door het aanbrengen van invulwanden verandert het mechanisch gedrag en worden horizontale krachten, bedoeld of onbedoeld, veel meer via schijfwerking en minder via buiging in de knopen van het skelet, naar de fundering afgedragen. De wand neemt daarbij niet alleen een gedeelte van de horizontale belasting op, maar kan ook een deel van de verticale belasting gaan dragen. Daardoor vormt zich een symbiose, waarbij de invulwanden de stijfheid en sterkte van het raamwerk geweldig vergroten en waarbij het raamwerk de ductiliteit van de brosse wanden vergroot.
Bij gebouwen met een skelet wordt meestal alleen naar de brandwerendheid en geluidscriteria gekeken en wordt nauwelijks of geen aandacht besteed aan de constructieve aspecten van de wand als onderdeel van de gehele gebouwstructuur.
Het volledige artikel is gepubliceerd in Cement nr. 2 van 2003. Voor meer informatie zie: www.cementonline.nl